468. Sygnalizowanie zamiaru zmiany kierunku jazdy na skrzyżowaniu na którym jezdnia drogi zmienia swój kierunek (wadliwe pytania egzaminacyjne)

468. Sygnalizowanie zamiaru zmiany kierunku jazdy na skrzyżowaniu na którym jezdnia drogi zmienia swój kierunek

(wadliwe pytania egzaminacyjne)

Jeżeli uznasz, że to co robię jest ważne i potrzebne, to zapraszam

na stronę https://buycoffee.to/mrerdek1.blogspot.com

Wspierając moją działalność otrzymasz w ramach podziękowania najnowsze wydanie książki mojego autorstwa

Vademecum kierującego. Droga, skrzyżowanie i zmiana kierunku jazdy

Nic dziwnego, że sygnalizowanie zamiaru zmiany kierunku jazdy przed wjazdem na skrzyżowanie na którym droga oznaczona znakami jako droga z pierwszeństwem  budzi tyle kontrowersji, a nawet niewybrednego hejtu, także autorstwa czynnych instruktorów OSK oraz byłych egzaminatorów WORD, skoro w bazie pytań egzaminacyjnych zatwierdzonych przez ministra infrastruktury mamy sprzeczne z obowiązującymi zasadami ruchu pytania, a dokładnie odpowiedzi. 

To, że jezdnie dróg  nie zawsze biegną, także na skrzyżowaniu w rozumieniu zasad ruchu, prosto bez zmiany swojego kierunku, powinno być oczywiste, tak jak to, że jezdnia drogi biegnie tak jak biegną jej podłużne pasy (pasy ruchu) i odwrotnie. Podłużne czyli biegnące wzdłuż jezdni drogi tak jak ta jezdnia, a nie prosto. 

Tu odsyłam do uzasadnienia do wyroku II SA/GL 888/16 dotyczącego nieuprawnionego wymagania przez egzaminatorów z WORD Częstochowa włączenia lewego kierunkowskazu  w sytuacji gdy, z woli nakazu znaku C-12 "ruch okrężny", jazda dookoła wyspy lub placu biegnie w pętli bez końca przeciwnie do ruchu wskazówek zegara bez zmiany kierunku jazdy. Do zmiany kierunku jazdy dochodzi dopiero przy opuszczaniu okrężnie biegnącej jezdni z jej prawej strony, niezależnie od geometrycznego usytuowania jezdni drogi wylotowej w stosunku do jezdni drogi biegnącej dookoła centralnej przeszkody, zatem także gdy zjazd nie wymaga zmiany kierunku ruchu pojazdu i kręcenia kierownicą (rys. 1). 

Rys. 1

Zmiana kierunku jazdy w prawo (art. 22 ustawy Prawo o ruchu drogowym)  w związku z opuszczaniem jezdni drogi zmieniającej swój kierunek w lewo, tu na skrzyżowaniu w rozumieniu zasad ruchu (art. 2.10 w zw. z art. 2.1 u.p.r.d.), także wtedy gdy drogi podporządkowane są drogami gruntowymi lub wewnętrznymi, zatem poza skrzyżowaniami w rozumieniu zasad ruchu. 

Pytanie 1.

Odpowiedź na pierwsze z pytań jest zgodna z obowiązującym prawem o ruchu drogowym, będąc w opozycji do pozostałych tego typu pytań. Niestety nie otrzymałem odpowiedzi, czy jest ono nadal w bazie pytań egzaminacyjnych oraz czy nadal prawidłową odpowiedzią zgodną z obowiązującym prawem jest NIE.

Źródło  https://www.zdamyto.com/testy-na-prawo-jazdy/pytanie/4305

Odpowiedź brzmi NIE. 

Uzasadnienie: Kontynuując jazdę drogą z pierwszeństwem przejazdu nie zmieniasz kierunku jazdy, więc nie masz obowiązku włączenia lewego kierunkowskazu

Odpowiedź jest zgodna z obowiązującym prawem. Niestety odpowiedzi do wszystkich następnych pytań dotyczących kontynuowania jazdy drogą oznaczoną znakami jako droga z pierwszeństwem, temu prawu zaprzeczają (uzasadnienie poniżej).

Art. 22 obowiązującej ustawy Prawo o ruchu drogowym z 1997 roku (u.p.r.d.) mówi o zmianie kierunku jazdy, nie ruchu, i opisuje co jest tą zmianą oraz to jak kierowca ma się do tej zmiany przygotować. W oficjalnych wersjach językowych Konwencji wiedeńskiej o ruchu drogowym jest mowa o zmianie kierunku. Pomijając zawracanie, które w Konwencji wiedeńskiej jest opisane wraz z cofaniem, zmianą kierunku (jazdy), zarówno wg polskiego jak i obowiązującego Polskę prawa międzynarodowe, jest opuszczenie jezdni drogi z jej lewej lub prawej strony w celu wjazdu np. na pobocze, jezdnię innej drogi lub na leżącą przy drodze nieruchomość (plac, parking, posesję). Przepis nie uzależnia sposobu zachowania kierującego od miejsca na drodze oraz jej krętości. 

Jazda bez zamiaru opuszczenia jezdni z jej lewej lub prawej strony wymaga poruszania się możliwie blisko prawej krawędzi jezdni bez włączonego kierunkowskazu. Brak włączonego kierunkowskazu sygnalizuje zamiar jazdy na wprost czyli wzdłuż jezdni drogi bez zamiaru jej opuszczenia i opuszczenia pasa ruchu z ich lewej lub prawej strony. 

Słownikowo kierunek jazdy to droga o dowolnej krętości łącząca np. miejscowości lub inne punkty na mapie. Kierunek ruchu to słownikowo kierunek w którym się ktoś zwraca i porusza. Kierunek ruchu pojazdu wskazuje wektor jego prędkości chwilowej, który zwykle zmienia się ruchem kierownicy. Na prostych odcinkach jezdni zmiana kierunku jazdy wymaga także zmiany kierunku ruchu. Gdy jezdnia drogi zmienia swój kierunek na skrzyżowaniu lub poza nim, kierowca może opuścić jezdnię (zmienić kierunek jazdy) jadąc prosto bez potrzeby kręcenia kierownicą (bez zmiany kierunku ruchu). Podłużne pasy jezdni (pasy ruchu) drogi oznaczonej znakami jako droga z pierwszeństwem biegną tak jak ta droga i jej jezdnia. Gdy jezdnia drogi z pierwszeństwem ma np. trzy pasy ruchu, a droga podporządkowana po prawej stone łuku drogi ma jeden pas, także gdy biegnie stycznie, wjechać można na nią tylko z prawego pasa ruchu włączając wcześniej prawy kierunkowskaz. Tak samo należy postąpić gdy po prawej stronie będzie kilka dróg podporządkowanych. Na skrzyżowaniu typu K też nie da się kierunkowskazem wskazać na jezdnię której z dróg po prawej ma się zamiar skręcić. Kierunkowskazy od dawna nie służą do wskazywania kierunku lub strony skrzyżowania.

Mając tą wiedzę przyjrzyjmy się innym pytaniom egzaminacyjnym związanymi z sygnalizowaniem zamiaru zmiany kierunku jazdy, bowiem zamiaru zmiany kierunku ruchu się nie sygnalizuje.

Pytanie 2.

https://www.zdamyto.com/testy-na-prawo-jazdy/pytanie/3993?fbclid=IwAR24c5yxZt4wAsXSMXojtFWH7gvm61llXV55J0g44SBBpfnjLtcREytXCis

Układ jezdni drogi z pierwszeństwem i drogi podporządkowanej jest identyczny jak przy pierwszym pytaniu. Różnica polega jedynie na dodaniu do znaku D-1 sprzecznej z tym układem tabliczki T-6a, co nie ma znaczenia dla obowiązujących zasad ruchu.

Zgodnie z bazą pytań i sprzecznie z obowiązującym prawem odpowiedź brzmi TAK, co jest zaprzeczeniem odpowiedzi na poprzednie pytanie.

Pytanie 3.

W kolejnym pytaniu tabliczka T-6a z pytania 2 jest odwrócona w poziomie, bowiem tu droga z pierwszeństwem zmienia swój kierunek o 90 stopni w prawo. Odpowiedź na pytanie, czy zamierzając kontynuować jazdę drogą z pierwszeństwem kierujący powinien użyć kierunkowskazu, brzmi także TAK, co jest sprzeczne z obowiązującym prawem, ale zgodne ze stanowiskiem Ministerstwa Infrastruktury i z obowiązku egzaminatorów WORD.

www.tiktok.com/@testynaprawko/video/7295070330505137441

Oto jak tłumaczy ten nieuprawniony obowiązek instruktorka OSK, zmuszona do uzasadnienia bezprawia i samowoli ministerialnych urzędników:  Kontynuacja jazdy drogą z pierwszeństwem wymaga skrętu w prawo. Skręt w prawo to zmiana kierunku. Skoro to zmiana kierunku to obowiązkowo wymaga włączenia kierunkowskazu. Kierujący pojazdem jest obowiązany zawczasu i wyraźnie sygnalizować zamiar zmiany kierunku jazdy lub pasa ruchu. 

Niestety dla pani instruktor kierunek jazdy jest tożsamy z kierunkiem ruchu pojazdu który nazywa kierunkiem jazdy. Nie ma niestety świadomości tego, że w tym samym akcie prawnym nie wolno zarówno różnie nazywać tego samego jak i tak samo nazywać tego co różne. 

Pytanie 4.

Kolejne pytanie o włączenie kierunkowskazu przy zamiarze kontynuowania jazdy drogą oznaczoną znakami jako droga z pierwszeństwem dotyczy, tak jak poprzednie, zmiany kierunku ruchu, a nie jazdy w rozumieniu art. 22 u.p.r.d. Niestety i tu poprawna odpowiedź wg Ministerstwa Infrastruktury i egzaminatorów WORD brzmi TAK, sprzecznie z obowiązującym prawem.

https://www.teoria.pl/pytania-na-prawo-jazdy-z-odpowiedziami/zamierzasz-kontynuowac-jazde-droga-z-pierwszenstwem-przejazdu-czy,18192

Pytanie 5.

https://www.prawo-jazdy.net/pytania-egzaminacyjne/241

https://www.prawo-jazdy.net/pytania-egzaminacyjne/241-skret-w-lewo-kierunkowskaz-zamierzasz-kontynuowac-jazde-droga-z-pierwszenstwem-powinienes-uzyc-kierunkowskazu

Kolejne pytanie brzmi:

Zamierzasz kontynuować jazdę droga z pierwszeństwem. Czy powinieneś użyć kierunkowskazu? I tu wymagana odpowiedź, niestety sprzeczna z obowiązującym prawem, brzmi TAK.

Wadliwe rozumienie kierunku jazdy jako kierunku ruchu jadącego przez twórców i zatwierdzających pytania egzaminacyjne w imieniu ministra infrastruktury prowadzi nie tylko do sprzecznych z prawem wymagań przez egzaminatorów, wadliwego sygnalizowania zamiaru zmiany kierunku jazdy przez kandydatów na kierowców i miliony kierowców, ale także do wadliwego znakowania kierunkowego skrzyżowań na których droga z pierwszeństwem zmienia swój kierunek.

Pytanie 6.

https://www.teoria.pl/pytania-na-prawo-jazdy-z-odpowiedziami/czy-zamierzajac-kontynuowac-jazde-droga-z-pierwszenstwem-masz,15689

Oznakowanie kierunkowe pokazanego na filmie skrzyżowania typu Y odpowiada sytuacji w której dwupasowa jednokierunkowa droga dojazdowa byłaby drogą podporządkowaną a droga poprzeczna była dwukierunkową drogą z pierwszeństwem lub skrzyżowanie było skrzyżowaniem równorzędnym. Prawy pas ruchu powinien być pasem tylko do skręcania w prawo (pasem wyłączania), natomiast lewy powinien być przed przejściem dla pieszych oznaczony strzałką do jazdy na wprost bez powtórzenia w obrębie skrzyżowania.

Tu droga z pierwszeństwem zmienia swój kierunek w lewo i jadący nią zmienia na skrzyżowaniu jedynie kierunek ruchu, a nie kierunek jazdy. Strzałki kierunkowe (znak P-8) musza być zgodne z piktogramem znaku F-10 i ew. F-11, a w ich dyspozycji jest mowa o wskazaniu kierunku jazdy, a nie ruchu jadącego.

Wszyscy czerpią wiedzę z zakresu zasad ruchu oraz inżynierii ruchu drogowego z poradników dla kierowców, z Wikipedii lub wprost od egzaminatorów WORD. Niestety ci bez jakiegokolwiek uprawnienia, bo z zakresu zasad ruchu są szkoleni w wymiarze 30 godzin na poziomie kursu, są uznawani za ekspertów przez urzędników, także ministerialnych, przez policjantów, także z BRD KG, a nawet przez kadrę naukową wyższych uczelni. Większość nie jest świadoma tego, że wiedza egzaminatorów w wielu ważnych dla BRD sprawach jest sprzeczna z obowiązującym prawem ustawowym, bowiem z powodu kaskadowego szkolenia ewidentne błędy z przeszłości uznają za obowiązującą normę?

Będąc ministerialnymi doradcami, autorami pytań egzaminacyjnych oraz wykładowcami na wyższych uczelniach poziom zakłamania przenoszą na coraz wyższy poziom. Ćwierć wieku nie wystarczyło, by inteligentni ludzie to sobie wreszcie uświadomili.

Być może sztucznej inteligencji zrozumienie tego, że to nie stanowisko lub pełniona funkcja czyni człowieka ekspertem, zajmie mniej czasu. Od dawna dla rozumnego człowieka problemem jest odróżnienie zmiany kierunku jazdy od zmiany kierunku ruchu, neutralnego kierunkowo ruchu okrężnego w rozumieniu zasad ruchu od zmiany kierunku jazdy w lewo, znaku C-12 od znaku C-9, wchodzenia z chodnika na jezdnię od wchodzenia po drabinie, że o odróżnieniu drogi i skrzyżowania w rozumieniu zasad ruchu od drogi i skrzyżowania w rozumieniu prawa budowlanego nie wspomnę, bo nawet dla profesorów prawa skrzyżowanie o ruchu okrężnym to synonim budowli typu rondo, co gorsza zarówno o okrężnej jak i o kierunkowej organizacji ruchu.

O wadliwych pytaniach pisałem na blogu w 2015 roku (wpis 46) i w tej sprawie wysłałem do ówczesnego ministerstwa ds. transportu petycję. Dziesięć lat wcześniej odbyło się nawet, pod patronatem wiceministra prof. Ryszarda Krystka ogólnopolskie sympozjum. Wystarczyło wtedy zmienić pytania i zmusić wydawców pomocy naukowych do nauki jazdy do ich zgodności z obowiązującym prawem. Niestety o tym jak ma być rozumiane obowiązujące prawo drogowe decyduje od lat założona w latach przemian ustrojowych oficyna wydawnicza Grupa IMAGE ściśle współpracującą z MI, KRBRD i KG Policji, na dodatek popieraną przez założoną przez nią fundację, klaster edukacyjny i portale internetowe.

Jeżeli dotarłeś do końca to klikając na ten przycisk  

 postawisz mi wybraną przez Ciebie wirtualną kawę

 na "Buy coffee".

Wspierając moją działalność otrzymasz w ramach podziękowania najnowsze wydanie książki mojego autorstwa (plik PDF)

Vademecum kierującego. Droga, skrzyżowanie i zmiana kierunku jazdy

Opracował mgr inż. Ryszard R. Dobrowolski

46. Pytania egzaminacyjne 2015. Minister zatwierdził BEZPRAWIE.

Weryfikacja pytań egzaminacyjnych  dla  

KANDYDATÓW NA KIEROWCÓW  -  2015. 

Minister zatwierdził BEZPRAWIE 

   Zgodnie z ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA INFRASTRUKTURY I ROZWOJU z dnia 21 listopada 2014 r. w 2015 roku powołano 37-osobową komisję do spraw weryfikacji i rekomendacji pytań egzaminacyjnych dla kandydatów na kierowców. Przewodniczącym został Główny specjalista Departamentu Transportu Drogowego Tomasz Piętka, a sekretarzem Monika Panasiuk, urzędnicy z Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju.  Każde pytanie z istniejącej bazy zostało poddane weryfikacji pod względem merytorycznym, językowym i formalnym po czym zostało zatwierdzone i dołączone do oficjalnej państwowej bazy pytań.

      Wiara czyni cuda więc minister wierzący w nieomylność ekspertów i swojego urzędnika o nieznanym publicznie przygotowaniu zawodowym i wykształceniu uznał pytania za zweryfikowane i umieścił je na stronie ministerstwa jako obowiązujące.

  Tym sposobem od 11 maja 2015 roku m.in. w zakresie pytań dotyczących RUCHU OKRĘŻNEGO oraz skrzyżowań na których droga z pierwszeństwem zmienia swój kierunek, zwanych "skrzyżowaniami z pierwszeństwem łamanym", usankcjonował wykładnię prawa sprzeczną z ustaleniami obowiązującej Polskę Konwencji wiedeńskiej i właściwymi zapisami naszej ustawy Prawo o ruchu drogowym z dnia 20 czerwca 1997 roku.

     Pod względem merytorycznym pytania oceniało sześciu egzaminatorów i sześciu instruktorów nauki jazdy, którzy są obowiązanymi do stosowania w szkoleniu i egzaminowaniu zasad ruchu drogowego wg narzuconego im przez dyrektorów WORD prawa korporacyjnego w postaci  "Metodyki egzaminowania" Władysława Drozda oraz książki "Przepisy ruchu drogowego z ilustrowanym komentarzem" Zbigniew Drexlera, które w wielu miejscach jest sprzeczne z prawem ustawowym. 

    Dostawcami pytań egzaminacyjnych była już nie Państwowa lecz Polska Wytwórni Papierów Wartościowych S.A. oraz instytut Transportu Samochodowego. Dla PWPW które nie ma nic wspólnego z prawem o ruchu drogowym pracowali prywatni eksperci zapewne ci sami którzy współpracują z prywatną firmą wydawniczą Grupa IMAGE z Warszawy, która praktycznie opanowała  cały rynek poradników i pomocy naukowych związany ze szkoleniem i egzaminowaniem kandydatów na kierowców.  "Dziwnym trafem" wiedza przekazywana kursantom to sprzeczne z Konwencją wiedeńską wymysły urzędników uznawanych za ekspertów z racji zajmowanych stanowisk w PRL a nie wiedzy i wykształcenia. Poza prawem powielaczowym dotyczącym znakowania znakami C-12 wlotów obiektów które nie są w rozumieniu prawa zorganizowane zgodnie z zasadami "ruchu okrężnego" , egzaminatorzy WORD wymagają od instruktorów OSK i kandydatów na kierowców stosowania się do ich prawa korporacyjnego (zwyczajowego).

    Kontrole NIK, dotyczące wcześniej znakowania dróg, a ostatnio pracy WORD-ów, o dziwo nie obejmowały sprawdzenia przestrzegania prawa o ruchu drogowym przez kontrolowane jednostki, co powinno być priorytetem.

     Dlatego, pomimo zgodności naszego prawa KRAJOWEGO z obowiązującym Polskę prawem międzynarodowym, praktyka znakowania dróg, nauczania, egzaminowania i w konsekwencji późniejsze zachowanie się kierujących na drogach  rozmijają się z tym prawem.

        Jeżeli kogoś zamiast czytania i teorii woli obrazki pokazujące zasady ruchu na skrzyżowaniach z wyspą i w formie placu, w tym typu RONDO, wcale nie jednakowe i uniwersalne dla wszystkich obiektów jak twierdzą egzaminatorzy WORD, to zapraszam na Rondo Podwale na krajowej "piątce".
http://mrerdek1.blogspot.com/2015/06/38-leszno-dk-5-jak-bezpiecznie-wyjechac.html

   Omówione poniżej pytania egzaminacyjne, pomimo zweryfikowania i zatwierdzenia, nadal zawierają błędy merytorycznie i metodologiczne, co wystawia negatywne świadectwo weryfikatorom.

   Jednak głównymi winowajcami są niedouczeni ministerialni urzędnicy. Np. Marek Wierzchowski doradzał ministrom poprzedniej ekipy, w tym Pani Minister Wasiak gdy zatwierdzała bazę pytań. Dziś jest specjalistą w MIiB i doradza kolejnemu ministrowi stojąc na straży nie tyle prawa co tolerowanego przez niego bezprawia. Będąc Krajowym konsultantem do spraw inżynierii ruchu tolerował bezprawne dodawanie do znaków A-7 znaków C-12 na wlotach obiektów z centralną przeszkodą o podporządkowanych wszystkich wlotach, gdzie znak C-12 ma pełnić rolę znaku C-9 lub C-1. Gdzie w polskim i międzynarodowym prawie o ruchu drogowym jest zapis uprawniający do takiego manipulowania obowiązującym prawem?

      Profesor Wojciech Suchorzewski,  w latach 70-tych ub. wieku po powrocie z zagranicy przetłumaczył amerykańską książkę o inżynierii ruchu na bazie której Politechnika Warszawska wydała skrypt będący pierwszą bazą wiedzy dla warszawskich wykładowców, ekspertów i studentów w zakresie inżynierii ruchu drogowego. Wtedy w USA, w odróżnieniu od Zachodniej Europy, nie stosowano już organizacji ruchu o nazwie "traffic circle" (ruch okrężny).

   Zafascynowani Ameryką PRL-owscy urzędnicy ze stołecznego Wydziału Komunikacji (Jerzy Brzostek, późniejszy minister i jego następcy) bezpodstawnie uznali, że w miejsce RUCHU OKRĘŻNEGO pojawiła się jego nowoczesna odmiana w postaci MODERN ROUNDABOUT (nowoczesnych rond) uznanych w całości za jedno elementarne skrzyżowanie ze specjalnie dla takiej budowli opracowanymi przez Franka Blackmore zasadami ruchu. Nie mieli jednak świadomości tego, że nie ma ono nic wspólnego z RUCHEM OKRĘŻNYM. Nie wiedzieli też tego, że angielskie słowo roundabout to nie tylko i wyłącznie rondo. 

    Wg naszych przepisów i obowiązującej Polskę konwencji znak C-12 nakazuje kierującemu stosować się do zasad neutralnego kierunkowo ruchu okrężnego (jazda okrężnie biegnącą jezdnią przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, dookoła wyspy na skrzyżowaniu z wyspą lub dookoła placu na skrzyżowaniu w formie placu ze zmianą kierunku jazdy tylko w prawo na zjazdach).  Jazda po biegnącej po okręgu jezdni, tak jak jazda po łuku drogi nie jest w rozumieniu prawa zmianą kierunku jazdy wymagającą zastosowania się kierującego do wymogów art. 22 ustawy Prawo o ruchu drogowym. 

   

  I. SKRZYŻOWANIA zorganizowane wg zasad "ruchu okrężnego" w rozumieniu nakazu znaku C-12

PYTANIE 1.1.

    Pokazane na zdjęciu skrzyżowanie z wyspą środkową ma oznakowane wloty znakami pionowymi C-12 w towarzystwie znaków A-7 oraz poziomymi w postaci strzałek kierunkowych P-8. Na jezdni okalającej wyspę wyznaczono dwa okrężnie biegnące pasy ruchu, co jednoznacznie określa, że jezdnia na tym obiekcie biegnie dookoła wyspy a nie na wprost od wjazdu do zjazdu jak to sugerują strzałki. Jest to dwupasowe jednopoziomowe skrzyżowanie dróg publicznych zorganizowane wg zasad ruchu okrężnego z podporządkowanymi wszystkimi wlotami, które zostało BEZPRAWNIE oznakowane na wlotach strzałkami kierunkowymi.

    W efekcie mamy dwie wzajemnie wykluczające się organizacje ruchu na jednym obiekcie. Jedną z kierunkową segregacją ruchu na wlotach (kierujący ma obowiązek wybrania kierunku jazdy i właściwego dla tego wyboru pasa ruchu tak jak gdyby było to w całości jedno zwykłe skrzyżowanie o pełnym wyborze kierunków jazdy) i drugą, będącą zaprzeczeniem pierwszej, z nakazem neutralnego kierunkowo RUCHU OKRĘŻNEGO. 

     Przy tej drugiej organizacji ruchu nie wykonuje się skrętu w lewo lecz dojeżdża okrężnie biegnącą jezdnią do leżącego po lewej stronie w stosunku do wjazdu wylotu i tam dopiero zmienia się kierunek jazdy wymagający zastosowania się do wymogów prawa (art. 22.1, art. 22.2.1, art. 22.3 i art. 22.5 p.r.d.) - skręca w prawo. Na rysunku poniżej pokazano obie istniejące niezależnie organizacje ruchu. Pokazano oznakowanie, schematy układu dróg oraz zasady sygnalizowania zmiany kierunku jazdy, z czego jednoznacznie wynika, że obie organizacje ruchu nie mają prawa być ze sobą łączone oraz to, że nie może być żadnych uniwersalnych czy wspólnych zasad ruchu dotyczących wszystkich obiektów tego typu. Obowiązują na nich, bez potrzeby negowania istniejących i wymyślania nowych,   opisane prawem zasady ruchu adekwatne do miejsca i jego oznaczenia.

     Na pierwszym rysunku pokazano skrzyżowanie z wyspą, zwykle z określonym znakami pierwszeństwem. Pozostając w zgodzie z obowiązującymi przepisami, zostało potraktowane pod względem zasad ruchu jako plac, co umożliwia podporządkowanie wszystkich wlotów bez konieczności wprowadzania zasad RUCHU OKRĘŻNEGO lub jakiś pozaustawowych wymysłów. Obowiązują tu ogólne zasady ruchu z kierunkowym oznaczeniem wlotów. Jazda na wprost to jazda od wlotu do wylotu zaś objeżdżanie wyspy to skręty w lewo przy krawędzi wyspy. Te ustawowe ogólne zasady ruchu obowiązują kierujących także na skrzyżowaniach TYPU RONDO które nie są zorganizowane wg zasad ruchu okrężnego tzw.  SPIRALNYCH, ODŚRODKOWYCH i TURBINOWYCH.

      Na drugim rysunku pokazano ten sam obiekt oznakowany na wlotach znakami C-12 w towarzystwie znaków A-7, bez strzałek na wlotach i z pasami ruchu biegnącymi jedynie okrężnie. Wjazd i jazda dookoła wyspy to kontynuowanie jazdy na wprost okrężnie biegnącą jezdnią ze skrętami z niej możliwymi tylko w prawo na drogi wylotowe. 

    Dla autora pytania i ministerialnych weryfikatorów znajomość wciąż obowiązującego w Polsce rozwiązania komunikacyjnego jakim jest RUCH OKRĘŻNY jest czymś zupełnie niezrozumiałym. Dla nich zdjęcie w pytaniu przedstawia zwykłe pojedyncze skrzyżowanie o pełnym wyborze kierunków jazdy. Nie budzi ich wątpliwości nawet jedynie okrężnie biegnąca jezdnia, której dwa podłużne pasy, czyli pasy ruchu, wcale nie biegną tak jak to wskazują strzałki kierunkowe czyli na wprost do zjazdów lecz zgodnie z nakazem znaku C-12 dookoła wyspy. 

   Wg pozbawionych mocy prawnej wymysłów z czasów obowiązywania Kodeksu drogowego z 1983 roku znak C-12 to jedynie odpowiednik znaku C-9 lub C-1 który musi stać na wlotach ze względu na znak A-7, który nie może tam stać samotnie co jest jakimś paranoicznym wymysłem który można spotkać w książce Zbigniewa Drexlera  "Przepisy ruchu drogowego z ilustrowanym komentarzem" z 2012 roku na str. 344 której wydawcą jest grupa IMAGE z Warszawy. Na rysunku powyżej pokazano, że samotny znak A-7 może stać na wszystkich wlotach kierunkowo zorganizowanego ronda.

     Zgodnie z obowiązującym prawem (§36.2. rozporządzenie w/s znaków) sam znak C-12 to pierwszy polski znak nakazu "RUCH OKRĘŻNY" II B-3 z 1959 roku (nakaz ruchu okrężnego z pierwszeństwem wjeżdżających), a wraz ze znakiem A-7 to odpowiednik  jego następcy, czyli naszego dawnego znaku II B-6 (nakaz ruchu okrężnego z podporządkowaniem wlotów). Wg Porozumień europejskich, w polskim prawie wcześniej, a wg Konwencji wiedeńskiej dopiero od 2006 roku,  pierwszeństwo na wlotach regulowane jest właśnie znakiem A-7.

Na zdjęciu przy pytaniu, jeżeli na wlotach stoją znaki C-12  nie powinno być strzałek kierunkowych, albo gdy są strzałki nie ma prawa być znaku C-12.  Tak czy inaczej kierujący długim pojazdem ma prawo skorzystać przy takim manewrze z art. 22.3 p.r.d.
Na słuszną uwagę jednego z czytelników, że nie widać na zdjęciu rzeczywistego przebiegu pasów ruchu czyli czy pasy ruchu biegną na wprost do przeciwległego wylotu czy jedynie okrężnie nie można przyjęć tylko jednej koncepcji. I co ma powiedzieć kierujący mający przed sobą tak oznakowane skrzyżowanie, takie polskie 2W1?  

PYTANIE 2.1.

      I ponownie mamy ten sam problem co poprzednio, lecz tym razem nieuprawnione są tu nie strzałki kierunkowe na wlotach, a znaki C-12.  Po dojeździe do przejścia dla pieszych widzimy, że nie jest to, pomimo znaków C-12, "skrzyżowanie o ruchu okrężnym", gdyż pasy ruchu biegną na tym kwadratowym placu zgodnie z kierunkowym oznakowaniem jego wlotów, czyli na wprost do przeciwległego zjazdu. Film przedstawia nieprawidłowo oznakowane skrzyżowanie w formie placu z centralną wyspą które pomimo znaków C-12 nie jest  zorganizowane wg zasad ruchu okrężnego, co pokazano na rysunku poniżej.

   Tu należy przypomnieć, że  sygnalizacja świetlna zmienia cyklicznie tylko i wyłącznie pierwszeństwo i nie ma wpływu na rzeczywisty układ dróg i ich kierunkowe oznakowanie. 

     Pasy ruchu biegną na wprost do wylotów, a na wlotach obowiązuje kierunkowa segregacja ruchu, co jest wprost zaprzeczeniem zasad RUCHU OKRĘŻNEGO w rozumieniu znaku C-12, bezprawnie stojącego na wlotach tego złożonego jednopoziomowego skrzyżowania dróg publicznych w formie placu.

          W rzeczywistości mamy do czynienia z jednym skrzyżowaniem w rozumieniu obiektu infrastruktury drogowej (§ 3.9 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie) czyli obiektu budownictwa drogowego, a pod względem zasad ruchu z czterema skrzyżowaniami (art. 2.10 ustawy Prawo o ruchu drogowym) na których ruch jest kierowany i na których przy wyłączonej sygnalizacji świetlnej nie wolno wyprzedzać jadących na wprost pojazdów silnikowych. Wolno wyprzedzać innych uczestników ruchu i zmieniać pasy ruchu na tak zorganizowanym obiekcie na  odcinkach przeplatania strumieni ruchu. Zwykle takie złożone skrzyżowanie ma pierwszeństwo na jednym z kierunków jeden z kierunków i sygnalizację świetlną która ma pierwszeństwo przed znakami regulującymi pierwszeństwo. Identycznie rzecz się ma na takim obiekcie, pokazanym na rysunku niżej, z podporządkowanymi wszystkimi wlotami. Tu jazda na wprost jest jazdą do przeciwległego zjazdu, a nie tak jak to ma miejsce przy "ruchu okrężnym" wg znaku  C-12 okrężnie biegnącą jezdnią dookoła placu.

   PYTANIE 3.1.

    Na tym prawidłowo oznakowanym dwypasowym obiekcie w formie okrągłego placu typu rondo, który nie jest w rozumieniu obowiązującego prawa w całości jednym "skrzyżowaniem" (art. 2.10 p.r.d.) lecz jednopoziomowym skrzyżowaniem dróg publicznych skanalizowanym wyspą środkową zorganizowanym wg zasad ruchu okrężnego nie skręca się w lewo w rozumieniu art. 22.2.2 p.r.d. lecz jedzie okrężnie biegnącą jezdnią na jego lewą stronę gdzie opuszczając ta jezdnię należy zastosować się do wymagań art. 22.1, art. 22.2.1, art. 22.3 i art. 22.5 p.r.d. To właśnie pomysł wyeliminowania niebezpiecznych skrętów w lewo stał się  ideą RUCHU OKRĘŻNEGO jako organizacji ruchu.   

   Według pozaustawowych zasad stosowanych bezprawnie w WORD kierujący uznał bezprawnie ten obiekt jako pojedyncze skrzyżowanie o pełnym wyborze kierunków jazdy i zajął na wlocie lewy pas ruchu, tak jak gdyby zamierzał skręcić w lewo, zapewne sygnalizując to włączonym lewym kierunkowskazem, tak jak to uczynił kierowca samochodu ciężarowego pokazany na filmie przy innym pytaniu. 

PYTANIE 4.1.

   To sam filmik co w poprzednim punkcie, ale inne pytanie. Tak jak napisałem wyżej każdy zjazd przy okrężnej organizacji ruchu to skręt w prawo dozwolony tylko z pasa ruchu leżącego przy prawej krawędzi okrężnie biegnącej jezdni. Kierujący, przy jedynie okrężnie biegnących pasach ruchu, co jest istotą "ruchu okrężnego", ma ustawowy obowiązek przed zjazdem zbliżyć się do prawej krawędzi jezdni (art. 22.2.1 z uwzględnieniem art. 22.3 p.r.d.), co jak pokazano na filmie uczynił. Należy jednak pamiętać, że godnie z art. 16.4 p.r.d. powinien poruszać po okrężnie biegnącej jezdni przy jej prawej krawędzi chyba, że zaistnieje sytuacja pokazano w następnym pytaniu.

PYTANIE 5.1.

    Tu pytanie zostało zadane poprawnie, gdyż dotyczyło OPUSZCZENIA "skrzyżowania zorganizowanego wg zasad ruchu okrężnego", na którym jest to zawsze skręt w prawo z zewnętrznego pasa ruchu okrężnie biegnącej jezdni na jezdnię drogi wylotowej. Jak tylko stało się to możliwe kierujący zmienił pas ruchu na zewnętrzny (art. 22.4 i art. 22.5 p.r.d.) i na zaplanowanym zjeździe leżącym po lewej stronie skrzyżowania w rozumieniu obiektu budownictwa drogowego w stosunku do wjazdu zmienił kierunek jazdy w prawo wymagający od niego zastosowanie się do przepisów ustawy (art. 22.2.1, art. 22.3 i art. 22.5 p.r.d.).

PYTANIE 6.1.

   Na wstępie uwaga ogólna dotycząca niechlujstwa w znakowaniu naszych dróg czego przykładem jest powyższe zdjęcie, na którym znaki C-12 są odwrócone o 180 stopni.  W tym przypadku świadczy to źle nie tylko o montującym znaki, ale także o  autorze pytań oraz weryfikujących to pytanie ekspertach. 

  

   Zamontowany "do góry nogami"  znak C-12 może być symbolem polskiej patologii, którą jest znakowanie znakami C-12 skrzyżowań które nie są "skrzyżowaniami o ruchu okrężnym". Problem wadliwego znakowania znakami C-12 w towarzystwie znaków P-8 i F-10 omówiono przy pytaniu 1.1.

    

 II. SKRZYŻOWANIA NA KTÓRYCH DOGA Z PIERWSZEŃSTWEM ZMIENIA SWÓJ KIERUNEK
TZW. SKRZYŻOWANIE  Z PIERWSZEŃSTWEM ŁAMANYM

PYTANIE 1.2.

     Wymysły związane z tym zagadnieniem są konsekwencją dopasowywania prawa do wymysłu, że bezkierunkowy RUCH OKRĘŻNY jest kierunkowy.

    Nie jest zmianą kierunku jazdy wymagającą od kierującego zastosowania się do wymagań art. 22 ustawy Prawo o ruchu drogowym jazda po nawet najbardziej krętej drodze i to niezależnie od miejsca na niej, czyli zarówno na skrzyżowaniu jak i poza nim oraz od promienia krzywizny lub kąta jej załamania.  Zmianą kierunku jazdy wymagającą zastosowania się kierującego do wymagań art. 22 ustawy Prawo o ruchu drogowym jest tylko zamiar opuszczenia drogi którą się on porusza w celu wjazdu na inną drogę lub na przydrożną nieruchomość, wg Konwencji wiedeńskiej posiadłość, lub wg polskiego prawa także zamiar zmiany kierunku jazdy na przeciwny bez opuszczania drogi na której ten manewr ma być wykonany.

       Na filmie pokazano tzw. skrzyżowanie z pierwszeństwem łamanym, czyli drogi z pierwszeństwem biegnącej po łuku, tu w lewo, a nie na wprost bez zmiany swego kierunku.  NALEŻY PAMIĘTAĆ, ŻE o przebiegu drogi stanowi jej rzeczywiste ukształtowanie oraz oznakowanie poziome, zaś znak F-10 oraz tabliczka T-6 pod znakiem D-1 lub A-7 odwzorowuje jedynie schematycznie  jej rzeczywisty przebieg. Tabliczka jest integralną częścią znaku D-1 by uświadomić kierującemu, zanim wjedzie na takie skrzyżowanie, że na tak oznaczonym obiekcie przebieg krzyżujących się dróg nie jest klasyczny lub wprost wynikający z nie budzącej wątpliwości jej topografii. Przy braku tabliczki i nie tak jednoznacznego przebiegu drogi z pierwszeństwem kierujący zbliżając się do skrzyżowania miałby prawo sądzić, że droga z pierwszeństwem nie biegnie po łuku w lewo lecz przecina się z drogą podporządkowaną pod kątem, tu prostym.

   

       W świetle powyższego pytanie jest niepoprawne, gdyż kierujący jadąc drogą z pierwszeństwem nie zmienia kierunku jazdy wymagającej od niego zastosowania się do wymagań art. 22 ustawy Prawo o ruchu drogowym, gdyż jej nie opuszczając nie wykonuje MANEWRU zmiany kierunku jazdy - nigdzie nie skręca. Nadjeżdżający motocyklista nie nadjeżdża z przeciwka tą samą drogą lecz drogą podporządkowaną leżącą po prawej stronie drogi z pierwszeństwem.

    Pytanie powinno zatem brzmieć: "Czy w tej sytuacji, jadąc drogą z pierwszeństwem, masz obowiązek ustąpić pierwszeństwa motocykliście?

PYTANIE 2.2. 

     Tak jak poprzednio. Jadąc po łuku drogi z pierwszeństwem kierujący nie zmienia kierunku jazdy w rozumieniu art. 22 ustawy Prawo o ruchu drogowym i nie ma znaczenia czy robi to na skrzyżowaniu czy poza nim. Pytanie jest sprzeczne z obowiązującym porządkiem prawnym o czym napisano w komentarzu do pytania 1.2. Kierujący nie ma obowiązku włączania tu prawego kierunkowskazu!

Poprawnie zadane pytanie powinno brzmieć:
"Czy kontynuując jazdę drogą z pierwszeństwem masz obowiązek włączyć prawy kierunkowskaz?"

PYTANIE 3.2. 

     Poprawna odpowiedź wg obowiązującego prawa brzmi NIE, gdyż jazda po łuku drogi nie jest w rozumieniu prawa zmianą kierunku jazdy. 

     Niestety wg weryfikujących pytanie ekspertów poprawna odpowiedź brzmi TAK, co nie jest prawdą. Jadąc po łuku drogi, tu z pierwszeństwem, nie opuszczając tej drogi i nie zawracając na niej, kierujący nie zmienia kierunku jazdy wymagającej od niego stosowania się do art. 22 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Na tym skrzyżowaniu kierunek zmienia droga z pierwszeństwem. 

PYTANIE 4.2. 

   W tym pytaniu są dwa błędy. Jeden polega na niewłaściwie zadanym pytaniu a drugi na niewłaściwym oznakowaniu pokazanego na zdjęciu skrzyżowania. Znak C-4, co potwierdza zadane pytanie sugeruje, że na tym skrzyżowaniu kierujący ma wykonać skręt w lewo pomimo, że  znak tak naprawdę nakazuje mu tu pojechać w lewo za znakiem co tu nie wymaga, że względu na przebieg drogi którą się porusza, zastosowania się do wymogów art. 22 ustawy Prawo o ruchu drogowym gdyż nie opuszcza drogi którą się porusza. 

Inaczej mówiąc kierujący jadąc na tym skrzyżowaniu w lewo biegnącą po luku drogą z pierwszeństwem nie wykonuje manewru zmiany kierunku jazdy w postaci skrętu w lewo w rozumieniu art. 22.2.2 ustawy Prawo o ruchu drogowym. 

       Na zdjęciu poniżej pokazano przykład prawidłowo zadanego pytania i nie budzącego  wątpliwości oznakowania. Zamiast znaku C-4 "nakaz jazdy w lewo (za znakiem)" na wlocie powinien stać znak B-22 "zakaz skręcania w prawo". O przebiegu drogi z pierwszeństwem w lewo powiadamia tabliczka T-6.

PYTANIE 5.2. 

Odpowiedź wg zadającego pytanie brzmi NIE pomimo, że zgodnie z obowiązującym prawem powinna brzmieć TAK. Kolejny raz wadliwie zadane pytanie związane z pierwszeństwem łamanym sugerujące, że wjazd na ulicę podporządkowaną nie jest zmianą kierunku jazdy w rozumieniu art. 22 ustawy. 

Artykuł 22 ustawy dotyczy zmiany kierunku jazdy w związku z opuszczeniem drogi którą się kierujący porusza. Kierujący który  na filmie zamierza opuścić drogę z pierwszeństwem po to by wjechać z niej na drogę podporządkowaną musi zastosować się do art. 22.1, art. 22.2.2, art. 22.3  i art. 22.5 ustawy Prawo o ruchu drogowym a więc ma ustawowy obowiązek włączyć tu lewy kierunkowskaz.

   Pytanie powinno zatem brzmieć: "Czy masz obowiązek włączyć lewy kierunkowskaz, jeśli zamierzasz wjechać na drogę podporządkowaną?".

PYTANIE 6.2. 

   Poprawnie zadane pytanie powinno brzmieć następująco:

"Zamierzasz kontynuować jazdę drogą z pierwszeństwem. Czy masz obowiązek ustąpić pierwszeństwa pojazdowi nadjeżdżającemu z lewej strony?".

PYTANIE 7.2. 

     Poprawnie zadane pytanie powinno brzmieć następująco:
"Czy zamierzając wjechać na jedną z dróg podporządkowanych masz pierwszeństwo przed pojazdem nadjeżdżającym z lewej strony?".

    

   Na tym można zakończyć, gdyż wszystkie pytania związane zarówno z RUCHEM OKRĘŻNYM w rozumieniu znaku C-12 jak i z pierwszeństwem łamanym zawierają ten sam błąd wynikający z niewiedzy jaka zmiana kierunku jazdy wymaga zastosowania sie kierującego do art. 22 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Autor pytań rozumie zmianę kierunku jazdy tak jak mały Kazio jeżdżący rowerkiem po placu zabaw a czyni to z tego powodu by pasowało to pozbawionej jakichkolwiek podstaw prawnych teorii, że kierujący jadąc po okrężnie biegnącej jezdni skrzyżowania zorganizowanego wg zasad ruchu okrężnego wykonuje manewr skrętu w lewo wymagający od niego włączenia lewego kierunkowskazu i zajęcia lewego pasa ruchu zgodnie z art. 22 ustawy Prawo o ruchu drogowym co jest fałszemg dyż art. 22 dotyczy tylko zmiany kierunku jazdy w związku z zamiarem opuszczenia drogi lu na niej zawrócenia.

W pytaniu mamy więc czystą manipulację prawem w majestacie prawa i to w zweryfikowanych przez ministra, a tak naprawdę przez instruktorów i egzaminatorów pytaniach sprawdzających wiedzę przyszłych polskich kierowców. Kierowców którzy otrzymają międzynarodowe uprawnienia do prowadzenia pojazdów także poza granicami naszego kraju. 

Jesteśmy sygnatariuszami tej samej Konwencji wiedeńskiej o ruchu drogowym co Czesi czy Niemcy by nie szukać daleko a tam przed wjazdem na skrzyżowanie zorganizowane wg zasad ruchu okrężnego włączenie któregokolwiek kierunkowskazu jest wykroczeniem. Niemiecki znak 215 jest tym samym znakiem D,3 wg Konwencji wiedeńskiej co nasz znak C-12 czy czeski C-1. Jak widać to nie prawo decyduje o zasadach ruchu na polskich drogach a dobrze ustosunkowani kolesie eksperci zorganizowani w przeróżnych koteriach jak np. KLIR czy KRA zapatrzeni bezmyślnie w prawo federalne USA i Wielkiej Brytanii  zamiast w Konwencję wiedeńską. Nic dziwnego, że w znaku C-12 widzą amerykański znak RONDO nie mający nic wspólnego z RUCHEM OKRĘŻNYM i obowiązującym nas prawem.