347. Znak A-7 "ustąp pierwszeństwa" na połączeniu drogi wewnętrznej lub gruntowej z drogą publiczną.
----------------------------------------------
1. Czy połączenie drogi wewnętrznej z drogą publiczną poza skrzyżowaniem, np. wyjazd ze stacji paliw, może być oznaczone znakiem A-7 "ustąp pierwszeństwa"?
Stawianie samotnego znaku A-7 "ustąp pierwszeństwa" w innym miejscu niż droga podporządkowana przed skrzyżowaniem z drogą z pierwszeństwem jest niedozwolone.
2. Czy każda droga na obszarze należącym do spółdzielni mieszkaniowej lub osiedla, albo inaczej, czy każda droga wewnętrzna, by być drogą wewnętrzną, musi być oznaczona znakami drogowymi D-46 i D-47 "droga wewnętrzna"?
Droga wewnętrzna nie musi być oznakowana znakami D-46 i D-47 "droga wewnętrzna".
3. Kierowca wjeżdża do lasu drogą twardą przy której znajdują się domy mieszkalne, ale ta asfaltowa droga biegnie dalej w głąb lasu. Czy to nadal ogólnodostępna droga wewnętrzna skoro nie oznaczono jej znakami D-46 i D-47 "droga wewnętrzna"? A może to droga leśna o ograniczonym dostępie?
Jeżeli droga dojazdowa do posesji biegnie dalej do lasu, w miejscu gdy staje się drogą leśną o ograniczonym dostępie, ma obowiązek być oznaczona znakiem B-1 "zakaz ruchu w obu kierunkach" bez tabliczki lub z tabliczka "Nie dotyczy ...". Zwykle dalszy wjazd jest zabezpieczony szlabanem.
https://www.google.com/maps/@54.4890322,18.5014855,3a,45.4y,304.02h,91.41t/data=!3m6!1e1!3m4!1sSbflEL3eWYGAb6aioPzHjw!2e0!7i13312!8i6656
https://www.google.com/maps/@54.4923099,18.50569,3a,53.9y,44.88h,84.41t/data=!3m6!1e1!3m4!1st0qtiCeNXRPDHeSb0Ffbiw!2e0!7i13312!8i6656
4. Kierujący wjeżdża do lasu na zjeździe z drogi twardej na gruntową. Czy brak oznakowania pozwala na wjazd na tą drogę?
W Polsce brak oznakowania wjazdu na drogę leśną jest równoznaczne z brakiem pozwolenia na wjazd.
By była możliwość wjazdu do lasu zjazd musi być oznakowany drogowskazem lub znakiem D-18 "parking".
https://www.google.rs/maps/@51.8685456,16.4744859,3a,44y,313.37h,87.35t/data=!3m6!1e1!3m4!1sZ_DL6hT8auyQZPcyUR_NUg!2e0!7i13312!8i6656?hl=pl
Niestety leśnicy nie stawiają drogowskazów. Miejscowi znają drogę do swoich domostw i wsi położonych w lasach, a brak drogowskazu odstrasza grzybiarzy.
https://www.google.rs/maps/@51.6426341,17.2102583,3a,75y,180.16h,77.48t/data=!3m6!1e1!3m4!1sGNcbnE5zcsWpyHNyY7VrXw!2e0!7i13312!8i6656?hl=pl
Można wjechać do lasu także wtedy gdy nie przekroczy się granicy pasa drogowego (linia oznaczona słupkami granicznymi). Za tą granicą jest już teren lasu.
https://www.google.rs/maps/@51.4654129,17.1665306,3a,73.2y,257h,81.04t/data=!3m6!1e1!3m4!1sQPq9cU4u_zfVSk6brD2vFA!2e0!7i16384!8i8192?hl=pl
Zainteresowanych zapraszam do dalszej lektury.
1. Wstęp.
Droga publiczna i droga wewnętrzna to określenia ustawy o drogach publicznych z 1985 roku.
Droga publiczna jest budowlą drogową określonej klasy, z której może korzystać każdy lub prawie każdy, jak np. ograniczenie dostępu do autostrady i drogi ekspresowej, a która zaliczona jest na podstawie tej ustawy, ze względu na funkcję jaką pełni rolę w sieci drogowej, do jednej z czterech kategorii dróg.
Przykład wielojezdniowej drogi publicznej zlokalizowanej w pasie drogowym
Do końca 1998 roku, czyli do czasu wprowadzenia reformy ustrojowej państwa, do ogólnodostępnych dróg publicznych zaliczano drogi krajowe, wojewódzkie, powiatowe i gminne oraz tzw. wewnętrzne drogi zakładowe będące własnością przedsiębiorstw, stanowiące dojazd do dróg publicznych, także z pól i lasów.
Od 1 stycznia 1999 roku dostępne publicznie drogi zakładowe zostały zakwalifikowane do kategorii dróg wewnętrznych. Część z nich została oddana we władanie gminom i powiatom.
Problemem są do dziś dnia drogi leśne opisane prawem leśnym, często o podwójnym zarządzie, o których będzie mowa na końcu opracowania.
Drogami wewnętrznymi wg ustawy o drogach publicznych, są dostępne publicznie drogi dopuszczone do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych oraz pędzenia zwierząt, drogi rowerowe, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i które, co ważne, nie są zlokalizowane w pasie drogowym tych dróg (art. 8.1).
Rys. 2
Słupek graniczny pasa drogowego
Pas drogowy o którym jest mowa w tym przepisie, to działka budowlana w postaci wydzielonego liniami granicznymi, w praktyce żółtymi słupkami (rys. 2), gruntu wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym to pasie jest zlokalizowana droga publiczna jedno lub wielojezdniowa oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą.
Nie sposób nie przypomnieć tym wszystkim którzy wciąż tkwią w Kodeksie drogowym z czasów PRL, że do końca 1997 roku drogę i skrzyżowanie, z punktu widzenia zasad ruchu, wbrew prawu europejskiemu, rozumiano właśnie jako budowlę drogową, także złożoną, będącą częścią pasa drogowego. Za drogę w rozumieniu zasad ruchu uznawano zatem także drogę wielojezdniową wraz z pasami dzielącymi i wydzielonymi torowiskami pojazdów szynowych.
Niestety ministerialni urzędnicy odpowiedzialni za prawną regulację ruchu drogowego w PRL pomylili dostępną publicznie drogę, o której jest mowa w obowiązujących Polskę traktatach, z drogą publiczną w rozumieniu budowli drogowej i ustawy o drogach publicznych.
Ponieważ kierujący porusza się zawsze tylko po jednej jezdni dowolnej drogi i dotyczą go tylko znaki drogowe umieszczone na lub przy jezdni tej drogi, nie miałoby to znaczenia, gdyby w konsekwencji jednego błędu nie popełniono kolejnego, jakim było, przez wadliwe rozumienie drogi, wadliwe rozumienie skrzyżowania wg ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Uznając bezprawnie drogę wielojezdnipową za jedną drogę w rozumieniu zasad ruchu, uznano za jedno skrzyżowanie w rozumieniu zasad ruchu, poza elementarnymi dla zasad ruchu skrzyżowaniami zwykłymi, także złożone z tych skrzyżowań skrzyżowania skanalizowane.
Świadomie manipulowano prawem, by uzasadnić tezę wg której budowla typu rondo powstała przez skanalizowanie okrągłą wyspą środkową skrzyżowania dróg, to nadal pod względem zasad ruchu to samo jedno skrzyżowanie o kierunkowej organizacji ruchu.
Na domiar złego zmieniono wtedy także znaczenie znaku C-12 sprowadzając ten znak, wbrew umowom europejskim i Konwencji wiedeńskiej o ruchu drogowym, do symbolu budowli typu rondo i znaczenia znaku C-9.
Pomimo upływu 20 lat i zmiany prawa o ruchu drogowym na zgodne z umowami europejskimi, tak wadliwie, za milczącym przyzwoleniem ministerialnych urzędników, nadal drogę, skrzyżowanie i znak C-12 rozumieją drogowcy oraz egzaminatorzy sprawdzający poziom wiedzy kandydatów na kierowców. Jest to jawną kpiną z prawa i obywateli oraz przyczyną niekończących się dyskusji o skrzyżowaniach, także tych o ruchu okrężnym oraz tych na których droga z pierwszeństwem zmienia swój kierunek, o rondach, placach i skwerach, o kierunku jazdy i ruchu oraz o "ruchu okrężnym".
Od 20 lat drogą w rozumieniu zasad ruchu jest wydzielony pas terenu składający się z jezdni, jednej jezdni, oraz tego co do niej bezpośrednio przylega (pobocza, chodnika, drogi dla rowerów lub drogi dla pieszych) łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa. Ten wydzielony pas terenu przeznaczony jest do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt. Sama jezdnia, przy braku pobocza, chodnika drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, jest też drogą w rozumieniu zasad ruchu. W skład drogi w rozumieniu zasad ruchu nie wchodzą powierzchnie wyłączone z ruchu, wyspy, wysepki i pasy dzielące oraz wydzielone torowiska pojazdów szynowych, które są elementem drogi, ale w rozumieniu budowli drogowej.
2. Połączenie drogi publicznej z wewnętrzną.
Oznakowanie połączeń dróg wewnętrznych z drogami publicznymi oraz utrzymanie urządzeń bezpieczeństwa i organizacji ruchu, związanych z funkcjonowaniem tych połączeń, należy do zarządcy drogi publicznej (art. 8.4).
Generalna zasada głosi, że odpowiedzialnym za oznakowanie skrzyżowań dróg odpowiada zarządca drogi wyższej kategorii, zatem to od zarządcy drogi publicznej będzie zależało właściwe oznakowanie drogi wewnętrznej na ich połączeniu.
Należy mieć świadomość tego, że droga wewnętrzna kończy się w miejscu ustawienia znaków końca i początku drogi wewnętrznej, a nie na krawędzi drogi publicznej.
Odcinek jezdni między drogą wewnętrzną, a jezdnią drogi publicznej to droga dojazdowa leżąca w obrębie pasa drogowego drogi publicznej, a zatem nie droga wewnętrzna. To jak zarządca drogi publicznej potraktuje ten odcinek drogi z punktu widzenia zasad ruchu drogowego, zależy od tego, czy mamy do czynienia z połączeniem tych dróg na skrzyżowaniu w rozumieniu zasad ruchu, czy poza tak rozumianym skrzyżowaniem na wjazdach lub wyjazdach.
Zgodnie z załącznikiem Nr 1 "Znaki drogowe pionowe" do rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków drogowych, znak D-46 „droga wewnętrzna” stosuje się w celu wskazania wjazdu z drogi publicznej na ogólnodostępną niepubliczną drogę zwaną wewnętrzną, a znak D-47 wskazuje wyjazd z drogi wewnętrznej, który powinien być ustawiony w tym samym przekroju poprzecznym drogi co znak początku drogi wewnętrznej.
Znaki D-46 i D-47, określające jedynie początek i koniec drogi wewnętrznej, są znakami przeznaczonymi tylko dla tych którzy wjeżdżają na drogę wewnętrzną lub z niej zjeżdżając włączają się do ruchu w rozumieniu art. 17 ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Znaków wskazujących początek lub koniec drogi wewnętrznej nie stosuje się na wjazdach (wyjazdach) do obiektów leżących przy drodze, chyba że ze względu na rodzaj obiektu (kompleks budynków o różnym przeznaczeniu) lub charakter wyjazdu mogłoby budzić wątpliwości, że jest to wjazd na ogólnodostępną drogę niepubliczną (wewnętrzną).
Z tego zapisu wprost wynika, że nie każda droga wewnętrzna musi być oznaczona znakiem D-46 i w konsekwencji znakiem D-47.
Z punktu widzenia zasad ruchu (rt. 2.10 ustawy Prawo o ruchu drogowym) droga wewnętrzna, nawet gdy jest drogą twardą, nie tworzy skrzyżowania z inną drogą twardą.
Nie należy tu doszukiwać się odcinka 20 metrów drogi twardej i mierzyć długości drogi od znaku "koniec drogi wewnętrznej" do krawędzi jezdni drogi poprzecznej, gdyż liczy się tu odcinek jezdni drogi w rozumieniu wydzielonego pasa terenu (art. 2.1 ustawy Prawo o ruchu drogowym), a nie drogi publicznej lub wewnętrznej w rozumieniu ustawy o drogach publicznych.
3. Połączenie drogi wewnętrznej z drogą z pierwszeństwem poza skrzyżowaniem w rozumieniu art. 2.10 ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Nie ma problemu z brakiem znaku D-46 na drogach dochodzących do drogi publicznej posiadającej pierwszeństwo ustalone znakami drogowymi.
Jeżeli przy drodze są zjazdy do posesji, na parkingi, stacje paliw, i wszelkiego rodzaju place zlokalizowane w sąsiedztwie drogi publicznej, a dokładnie poza pasem drogowym tej drogi, to zwykle nie ma problemu by mieć tego świadomość, pomimo braku znaku D-46.
Gdy do drogi publicznej dochodzi droga osiedlowa, często zbiorcza, to bez znaku D-46 trudno mieć pewność, że to droga wewnętrzna, szczególnie wtedy gdy droga publiczna nie jest drogą z pierwszeństwem.
Dla jadącego drogą z pierwszeństwem, bez zamiaru opuszczenia jezdni tej drogi, istotnym jest oznakowanie drogi z pierwszeństwem, a nie dróg poprzecznych, za oznakowanie których także odpowiada zarządca drogi z pierwszeństwem.
Jak wspomniano wcześniej połączenie drogi publicznej z drogą wewnętrzną może mieć miejsce na skrzyżowaniu z inną drogą publiczną lub poza nim.
Zatem jeżeli na drodze z pierwszeństwem nie ma przed połączeniem dróg powtórzonego znaku D-1 lub znaku A-6, to znaczy że ta droga nie tworzy skrzyżowania w rozumieniu zasad ruchu.
Rys. 3
Połączenie drogi wewnętrznej z drogą z pierwszeństwem
Rys. 4
Połączenie drogi wewnętrznej z drogą z pierwszeństwem
drogą dojazdową
Zdarza się, że zarządca drogi wewnętrznej stawa bezprawnie na wylocie, np. ze stacji paliw lub z parkingu, przed wjazdem na jezdnię drogi z pierwszeństwem znak A-7 "ustąp pierwszeństwa".
Zapomina, że nie ma prawa do stawiania znaków w obrębie drogi publicznej oraz o tym, że samotny znak A-7 wymaga postawienia na drodze z pierwszeństwem znaku informacyjnego D-1 "droga z pierwszeństwem" lub ostrzegawczego A-6 "skrzyżowanie z drogą podporządkowaną", gdyż mamy wtedy do czynienia ze skrzyżowaniem w rozumieniu zasad ruchu, a nie wyjazdem z drogi wewnętrznej.
Znak A-7 "ustąp pierwszeństwa" ostrzega przecież o skrzyżowaniu z drogą z pierwszeństwem, który stawia się samotnie, tylko na drodze podporządkowanej.
Zamiast znaku A-7 można postawić na wylocie ze stacji paliw, parkingu lub innego przydrożnego miejsca znak STOP, który prawo pozwala stawiać także w innych miejscach niż na drodze podporządkowanej, w tym nawet na drogach z pierwszeństwem.
Rys. 5
Połączenie drogi wewnętrznej z drogą z pierwszeństwem
drogą dojazdową oznaczoną znakiem B-20
Jeżeli na drodze wewnętrznej lub powiązanych z nią innymi drogami wewnętrznymi, np. na parkingach przed galeriami handlowymi, mają obowiązywać zasady ruchu w pełni zgodne z tymi obowiązującymi na drogach publicznych, to tą drogę lub pewien zbiór dróg wewnętrznych, oznacza się zamiast znakami znakami D-46 i D-47, znakami D-52 i D-53 "strefa ruchu".
4. Połączenie drogi wewnętrznej z drogą publiczną na skrzyżowaniu w rozumieniu art. 2.10 ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Poprawne oznakowanie dróg gwarantuje jedynie właściwe rozumienie znaczenia i zakresu stosowania znaków drogowych oraz świadomość tego, że budowle w postaci drogi publicznej i skrzyżowania dróg publicznych w rozumieniu ustawy o drogach publicznych, to nie to samo, co droga i skrzyżowanie w rozumieniu zasad ruchu drogowego.
Niewłaściwe stosowanie znaków drogowych jest przestępstwem drogowym, a przykładów na bezkarne popełnianie takich przestępstw jest wiele. Niestety odpowiedzialność karna dotyczy tylko niewłaściwego oznakowania dróg wewnętrznych, gdyż ustawodawca uznał, że zarządcy dróg publicznych, tak jak Policja i Papież, są nieomylni.
Kierującego obowiązują znaki i sygnały drogowe dotyczące jezdni drogi po której się aktualnie porusza.
Przed skrzyżowaniem w rozumieniu zasad ruchu na drodze z pierwszeństwem stawia się znak D-1 lub znak A-6, a skoro tak, to na drogach wlotowych musi stać znak A-7 "ustąp pierwszeństwa " lub znak B-20 STOP.
To czy miejsce na drodze jest skrzyżowaniem czy nie, jest o tyle ważne, że skrzyżowanie w rozumieniu zasad ruchu odwołuje wiele znaków drogowych, a zbliżanie się do niego wymaga wielu opisanych prawem zachowań, w tym, zachowania szczególnej ostrożności. Kierujący nie może mieć zatem żadnych wątpliwości, że zbliża się do skrzyżowania w rozumieniu zasad ruchu drogowego.
Na istniejącym skrzyżowaniu żaden z wlotów nie ma prawa być drogą która z drogą twardą nie tworzy skrzyżowania, zatem nie może być drogą wewnetrzną. Jeżeli jakiś wlot jest nią lub jej przedłużeniem, to korzystając z tego, że ta droga kończy się w miejscu ustawienia znaku "koniec drogi wewnętrznej", który nie może stać w pasie drogowym drogi publicznej, stawia się przed drogą z pierwszeństwem znak B-20 STOP lub znak A-7 "ustąp pierwszeństwa" czyniąc ją podporządkowaną drogą publiczną i to niezależnie od długości odcinka drogi między jezdnią drogi z pierwszeństwem i znakiem "Droga wewnętrzna".
Można znak A-7 postawić na tym samym słupku co znak "Koniec drogi wewnętrznej", gdyż znak A-7 może stać w pewnej odległości (do 25 m na terenie zabudowanym) od skrzyżowania.
Rys. 6
Połączenie drogi wewnętrznej z drogą z pierwszeństwem
na skrzyżowaniu
(znak D-47 i A-7 na jednym słupku)
Ponieważ znak "koniec drogi wewnętrznej" można montować na odwrocie znaku "Początek drogi wewnętrznej", znak A-7 lub STOP może stać możliwie blisko jezdni drogi z pierwszeństwem samotnie, bez znaku D-47.
Rys. 7
Połączenie drogi wewnętrznej z drogą z pierwszeństwem na skrzyżowaniu
(znak D-46 i D-47 na jednym słupku)
Wyjeżdżający z drogi podporządkowanej po przeciwnej stronie niż droga wewnętrzna, i odwrotnie, nie musi się wtedy zastanawiać czy ma pierwszeństwo przed nadjeżdżającym z przeciwnego kierunku, gdyż to ta sama droga.
Jadący drogą z pierwszeństwem też nie ma problemu widząc przed skrzyżowaniem znak D-1 "droga z pierwszeństwem".
Rys. 8
Połączenie drogi wewnętrznej z drogą publiczną
na skrzyżowaniu równorzędnym
Podobnie jest ze skrzyżowaniami na których znakami nie ustalono pierwszeństwa, czyli na skrzyżowaniu równorzędnym.
Ponieważ znak A-5 umieszcza się na wszystkich wlotach na skrzyżowanie, znak "koniec drogi wewnętrznej" powinien być zamontowany przez właściciela terenu lub zarządcę drogi wewnętrznej, od tyłu znaku początku tej drogi w oddaleniu od skrzyżowania. Wloty skrzyżowania znakuje zarządca drogi publicznej.
Znak A-5 stosuje się w obszarze zabudowanym, jeżeli skrzyżowanie może nie być jednoznacznie postrzegane przez kierujących jako równorzędne lub geometria skrzyżowania może sugerować inne zasady pierwszeństwa, a także wtedy gdy na skrzyżowaniu występuje wlot drogi, która na poprzedzającym odcinku ma pierwszeństwo nadane znakiem drogowym D-1 lub A-6 (rozporz. 220 z 2003 roku).
5. Drogi leśne i drogi dojazdowe do gruntów rolnych.
Drogi leśne i drogi dojazdowe do pól uprawnych od 1999 roku są drogami wewnętrznymi (ustawa o drogach publicznych art. 8), a nie jak było wcześniej drogami zakładowymi. Drogi wewnątrz lasów oraz wśród pól przeznaczone do wewnętrznej komunikacji zaliczane są wg ewidencji gruntów do obszarów lasów lub pól.
Na mocy art. 29 ustawy o lasach z 1991 roku, na drogach leśnych ruch pojazdów silnikowych, motorowerów i zaprzęgów konnych jest dozwolony tylko wtedy, gdy są one oznakowane drogowskazami dopuszczającymi ruch po tych drogach do wskazanych na drogowskazie miejscowości lub innego ogólnodostępnego miejsca. Ta sama ustawa nie nakłada obowiązku oznakowania wlotów zakazem wjazdu do lasu znakami drogowymi, zatem należy przyjąć, że co do zasady nieoznakowana droga biegnąca przez las, nie jest dopuszczona do ruchu.
Jednak jeżeli droga do lasu po minięciu domostw, parkingu, lub innego miejsca do którego dojazd nie był zabroniony, biegnie dalej, ale nie jest już ogólnodostępną drogą wewnętrzną, zwykle zamyka się ją szlabanem ze znakiem zakazu B-1 "zakaz ruchu w obu kierunkach" z tabliczką wskazującą ewentualnie kogo ten zakaz nie dotyczy.
W lasach, gdy na jezdni nie ma ciągłej linii krawędziowej, wolno zjechać na pobocze lub zjazd, jednak nie dalej niż poza granicę pasa drogowego oznaczonego słupkami granicznymi.
Na wewnętrznych drogach leśnych o ograniczonym dostępie kierujący, także jeźdźcy, mogą poruszać się tylko za zgodą właściciela terenu, zwykle po uiszczeniu stosownej opłaty.
Opracował Ryszard R. Dobrowolski
"Ponieważ kierujący porusza się zawsze tylko po jednej jezdni dowolnej drogi i dotyczą go tylko znaki drogowe umieszczone na lub przy jezdni tej drogi".
OdpowiedzUsuńZ wyjątkiem rowerzystów. Według niektórych sądów i wszystkich zarządców naturalną cechą rowerzysty jest umiejętność teleportacji i rentgen w oczach.
"Wszystkie wloty muszą być wtedy wlotami dróg publicznych oznaczone znakiem ostrzegawczym A-5 "skrzyżowanie dróg"
Można prosić o podstawę prawną. u mnie nie są oznaczone a ZDM raz maluje linię P-14 przed drogą wewnętrzną a raz P-7c.
https://ibb.co/0VZ082z
@Paweł - Rowerzyści jadący jezdnią drogi z pierwszeństwem, także pasem dla rowerów wyznaczonym na tej jezdni, są jej pełnoprawnymi użytkownikami. Niestety nie wiedzą, że gdy jadą drogą rowerową biegnącą wzdłuż tej drogi poza jezdnią, nie jadą drogą z pierwszeństwem w rozumieniu zasad ruchu i wcale nie mają pierwszeństwa przed nadjeżdżającymi drogą podporządkowaną.
UsuńCo do znaku A-5. Uzupełniłem tekst opracowania - Podstawa prawna - rozp. 220 z 2003 roku zał. 1.
Co do oznakowania ze zdjęć. Skoro jest to skrzyżowanie równorzędne, to na takim skrzyżowaniu wszystkie wloty mają być drogami na których nie ustalono znakami pierwszeństwa (równorzędnymi). Gdyby wylot ze strefy ruchu był zlokalizowany poza skrzyżowaniem, to wystarczy linia krawędziowa jezdni, gdyż wjazd jest wtedy tym samym co wyjazd z posesji czy pobocza.
Odnośnie rowerzystów to chodziło mi o odwieczny spór o obowiązek jazdy DDR(iP) znajdującą się po lewej stronie za kolejną jezdnią, torowiskiem i krzaczorami. Znak C-13 jest przy lewej jezdni pomijając już to, że w 99% przypadków nie ma wjazdu z prawej strony ale od czego jest teleportacja.
Usuńhttps://youtu.be/KRRNgFxyxuA?t=72
Na pierwszym zdjęciu wyjazd z drogi wewnętrznej jest tuż za skrzyżowaniem ale wydaje się jakby ZDM potraktował całość jako jedno.
Czy przy obecnym oznakowaniu należy traktować poniższe skrzyżowanie (zakładając, że nim jest) jako typ T czy X? Jedyne znaki pionowe to B-36. Wiadomo jak powinno być ale jakoś w tym buszu jeździć trzeba.
https://ibb.co/VqXSVz7
https://www.google.pl/maps/@53.1274846,18.0455772,63m/data=!3m1!1e3
Panie Pawle. Cóż ja poradzę na to, że Marek Dworak, już dawno okrzyknięty w Krakowie hamulcowym dla rowerzystów i ruchu rowerowego, wciąż tkwi w czasach Kodeksu drogowego z 1983 roku? Nie rozumie, że z punktu widzenia zasad ruchu drogowego dwujezdniowa droga publiczna z pasem dzielącym i wydzielonym torowiskiem tramwajowym to DWIE OSOBNE DROGI. Rowerzystka poruszała się jezdnią zgodnie z obowiązującym prawem. Wielu jechałoby tam chodnikiem trzymając w zanadrzu 50 zł. W cywilizowanym świecie ruch rowerowy jest tak samo organizowany jak ruch pojazdów silnikowych. Są drogowskazy i przejazdy z pierwszeństwem zagwarantowanym znakami drogowymi, a nie jedynie przepisem i to tylko w przypadku skręcających w drogę poprzeczną.
UsuńCo do "skrzyżowania", to go tam nie ma, ale ostrożność bym, na wszelki wypadek zachował. Skrzyżowanie ul.Polanka z ul. Uznamską ma znak A-7, z czego wynika, nawet przy braku wymaganego tam prawem znaku D-1, że ul. Polanka jest drogą z pierwszeństwem.
Obecnie nie ma A-7 na Uznamskiej przy Polance, jedynie linie P-14. No cóż większość kierowców tak jak na rondach o dwóch organizacjach ruchu stosuje się do oznakowania poziomego.
UsuńMoże jeszcze jeden przykład organizowania ruchu po spożyciu. Wyjazd ze strefy zamieszkania ze znakiem B-20 na skrzyżowanie, tymczasem oznakowanie poziome...
https://ibb.co/Dpyvkqx
Panie Pawle. Skoro nie ma tam znaku A-7, a na wszystkich wlotach jest linia P-14 to znaczy, że te dwie ulice tworzą skrzyżowanie równorzędne. Linia warunkowego zatrzymania P-14 wskazuje miejsce zatrzymania pojazdu na wlotach dróg równorzędnych przed skrzyżowaniem. Ulica Polanka nie ma pierwszeństwa, co nie zmienia sytuacji na zjazdach poza skrzyżowaniem.
UsuńNo właśnie, ZDM stwierdził, że jednak jest skrzyżowanie tylko jeden wlot ma linię P-7c a przecież: "Na istniejącym skrzyżowaniu żaden z wlotów nie ma prawa być drogą która z drogą twardą nie tworzy skrzyżowania, zatem nie może być drogą wewnętrzną."
UsuńPewnie wyznaje "hierarchię pierwszeństwa" Dworaka.
@Paweł. Różne są sposoby "uspokojenia" ruchu. Niektórzy uznają, że najbardziej uspokaja stłuczka, uspokaja ruch na amen.
Usuń"By była możliwość wjazdu do lasu zjazd musi być oznakowany drogowskazem lub znakiem D-18 "parking".
OdpowiedzUsuńNiestety leśnicy nie stawiają drogowskazów. Miejscowi znają drogę do swoich domostw i wsi położonych w lasach, a brak drogowskazu odstrasza grzybiarzy."
A taki znak pan kiedyś w życiu widział?
https://rozanna.torun.lasy.gov.pl/documents/427069/26212179/085/42f96bb1-b3ad-4655-976c-1f65dfed074c?version=1.0&t=1423522670000&imageThumbnail=2
@Unknown - Takiego nie, ale sam napis na tabliczce, że wolno jechać drogą leśną bez zatrzymywania i postoju do leśniczówki (agroturystyka), tak. Na leśnych drogach wewnętrznych leśnicy mogą w ogóle nie stawiać znaków które zakazują wjazdu, i wlepiać grzywny za wjazd. Mogą też stawiać znaki jakie sobie sami wymyślą, gdyż pozwala im na jedno i drugie prawo leśne.
Usuń„Od 20 lat drogą w rozumieniu zasad ruchu jest wydzielony pas terenu składający się z jezdni, jednej jezdni”
OdpowiedzUsuńTak się niefortunnie składa że słowo „jezdnia” w dopełniaczu zarówno liczby pojedynczej jak i mnogiej przyjmuje tę samą formę „jezdni”. Tu mam na myśli art. 2 i definicję drogi. Zaraz potem w pkt 3 definiowana jest autostrada jako droga dwujezdniowa. Czyli z tego można wnioskować, że droga może mieć więcej niż jedną jezdnię. Dalej w ustawie znajdziemy jeszcze kilka odniesień do drogi dwujezdniowej. Jak zatem to się ma do cytowanego tekstu?
@Grzegorz N. W latach 1984-1997 za drogę w rozumieniu zasad ruchu uznano, myląc elementarną drogę dopuszczoną do ruchu publicznego z droga publiczną w rozumieniu budowli drogowej, wyciągając z tego wniosek, że skrzyżowanie dróg dwujezdniowych tworzy, także z punktu widzenia zasad ruchu jedno skrzyżowanie z wyspą i pasami ruchu biegnącymi ZAWSZE kierunkowo od wlotu do wylot. Zmanipulowano prawo, by pasowało do tezy, wg której budowla typu rondo jest w całości jednym klasycznym skrzyżowaniem, tyle tylko, że z wyspą na środku. Zmieniono nawet znaczenie znaku C-12 czyniąc go symbolem ronda i znakiem nakazu kierunku jazdy z prawej strony wyspy środkowej ronda, pozwalając nawet na stawianie go w miejsce znaku C-9 na wyspie.
UsuńNiestety takie, sprzeczne z europejskim i obowiązującym od 20 lat naszym prawem rozumienie drogi i skrzyżowania oraz znaku C-12 obowiązuje zarówno w praktyce WORD i OSK, zatem w szkoleniu i egzaminowaniu, jak i w praktyce znakowania dróg i skrzyżowań.
Od 20 lat ani wydzielone torowisko, ani pas dzielący jezdnie oraz wyspy i wysepki oraz powierzchnie wyłączone z ruchu NIE SĄ CZĘŚCIĄ DROGI W ROZUMIENIU ZASAD RUCHU, stąd droga w tym znaczeniu ma tylko jedną jezdnię. Każdy kierujący porusza się w danej chwili tylko po jednej jezdni i dotyczą go znaki i sygnały ustawione tylko przy i na niej. Druga jezdnia drogi dwujezdniowej może być dla tego kierującego zaorana lub zamknięta dla ruchu i dowolnie oznakowana.
Skrzyżowanie w rozumieniu zasad ruchu to przecięcie, połączenie lub rozwidlenie dróg mających JEZDNIĘ, jedną jezdnię, a nie kilka jezdni. Wjeżdżając na złożone skrzyżowanie, także skanalizowane, de facto pokonuje się kolejno jego skrzyżowania zwane zwykłymi. To te elementarne skrzyżowania są skrzyżowaniami w rozumieniu zasad ruchu.
Droga i skrzyżowanie są określeniami wielu dziedzin prawa i są różnie definiowane na ich potrzeby. Należy mieć świadomość tego, że czymś innym jest droga i skrzyżowanie wg ustawy Prawo o ruchu drogowym, czymś innym wg ustawy o drogach publicznych, a jeszcze czymś innym w rozumieniu przepisów budowlanych.
To co widzimy to budowle drogowe, często wielopoziomowe, złożone, w tym skanalizowane na wlotach i/lub centralnie jak np. budowle typu rondo, a przepisy o ruchu drogowym są elementarne, by były proste, oczywiste i łatwe do zrozumienia. Niestety dwudziestoletnia praktyka oparta na wymysłach z czasów stanu wojennego i poprzedniego Kodeksu drogowego czyni z polskich kierowców oraz drogowców analfabetów drogowych.
Droga w rozumieniu ustawy o drogach publicznych może być drogą krajową, wojewódzką, powiatową lub gminną, a także wewnętrzną. Może być drogą leśną wg ustawy o lasach.
W rozumieniu zasad ruchu droga to pas terenu z jezdnią i tym co do niej przylega, a gdy brak pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub dla rowerów, to sama jezdnia. Skrzyżowanie w rozumieniu zasad ruchu to elementarne skrzyżowanie dróg jednojezdniowych, i to pod warunkiem, że spełnia wymagania definicji skrzyżowania dotyczące wyłączeń.
W definicji zapisano, że droga składa się z jezdni, pobocza a nie poboczy, chodnika, a nie chodników, drogi, a nie dróg dla rowerów lub pieszych, to wg mnie z całą pewnością jezdnia występuje w liczbie pojedynczej. Przy jednej jezdni mogą być dwa pobocza, dwa chodniki lub dwie drogi rowerowe, ich kombinacje lub może ich nie być w ogóle. Drogi ani skrzyżowania wg prd bez jezdni nie ma. Przecież skrzyżowanie to przecięcie drogi posiadającej jezdnię.
UsuńSkoro tak, to czemu sformułowanie "droga dwujezdniowa" w prawie o ruchu drogowym występuje 8 razy - m.in. w przytoczonej definicji autostrady (art 2) jak i np przy dopuszczalnych prędkościach na drogach ekspresowych (art.20). Więc pytam, o jakiej drodze wówczas mówimy? Na jakiej podstawie można stwierdzić że użyte tam słowo "droga" odnosi się do ustawy o drogach publicznych, a nie do ustawy prawo o ruchu drogowym? Logika wskazuje, że do tej drugiej. A wracając do definicji drogi. No dobra niech będzie liczba pojedyncza słowa jezdnia. Nie zapisano, że to ma być dokładnie jedna jezdnia, co oznacza że mogą być też dwie. Na tej samej zasadzie zapisano że składa się z pobocza, chodnika - nikt chyba nie będzie twierdził że tylko z jednego pobocza. Bo co, drugie pobocze już do drogi nie należy?
OdpowiedzUsuńGrzegorz N. Definiowana droga, to jedno, natomiast "droga dla pieszych", "droga dwujezdniowa", "droga ekspresowa" czy "droga dla rowerów", to nie definiowana "droga", a związki frazeologiczne. Dwa ostatnie mają nawet swoje (osobne) definicje w pord:
Usuń@Grzegorz. Albo Pan czyta nieuważnie, albo tak mocno jest Pan przywiązany do swoich przekonań, że nie pyta Pan po to, by rozwiać wątpliwości, lecz po to, by upewnić się w swoich przekonaniach lub poddać w wątpliwość cudze.
UsuńPrzepisy ruchu drogowego odnoszą się co do zasady do dróg publicznych w rozumieniu ustawy o drogach publicznych, zatem zarówno do jedno jak i wielojezdniowych, na których jezdnie są od siebie trwale rozdzielone pasem dzielącym o dowolnej szerokości i konstrukcji, lub poprowadzeniem ich na różnych poziomach względem siebie. Podobnie jest ze skrzyżowaniami dróg publicznych. Są jedno i wielopoziomowe, zwykłe i skanalizowane.
Droga publiczna, tak jak skrzyżowanie dróg publicznych, jest BUDOWLĄ. Budowlą jest też stadion. Zasady które obowiązują na nim uczestników zawodów nie opisuje prawo budowlane. Tak samo na wybudowanych drogach i ich skrzyżowaniach zasady ruchu opisuje prawo o ruchu drogowym. To, że w pasie drogowym autostrady są dwie, a nawet więcej jezdni, nie oznacza, że kierujący porusza się po nich wszystkich równocześnie. Np. dopuszczalna prędkość dotyczy autostrady jako drogi publicznej, ale z punktu widzenia zasad ruchu dotyczy każdej z jej jezdni osobno. Dotyczy tom także skrzyżowań złożonych ze skrzyżowań zwykłych.
Zatem to, że drogi publiczne są jedno i wielojezdniowe, a ich skrzyżowania jedno i wielopoziomowe, zwykłe i skanalizowane, nie znaczy, że dla nich jako całości opracowano specjalne przepisy ruchu drogowego. W polskim i międzynarodowym prawie o ruchu drogowym przepisy ruchu drogowego są elementarne, dzięki czemu są uniwersalne i łatwe do zrozumienia.
Z punktu widzenia zasad ruchu droga (art. 2.10 ustawy Prawo o ruchu drogowym) jest jednojezdniowa jedno lub dwukierunkowa, a skrzyżowanie to zwykłe skrzyżowanie dróg jednojezdniowych. Na budowlach złożonych to każde z osobna przecięcie, połączenie lub rozwidlenie dróg wraz z powierzchnią skrzyżowania. Ta wiedza jest nieodzowna przy znakowaniu i pokonywaniu skanalizowanych skrzyżowań dróg publicznych z odcinkami akumulacji i przeplatania. Prosze popatrzeć na oznakowanie i sygnalizację złożonego z czterech skrzyżowań zwykłych dwóch dróg jednokierunkowych ronda Śródka w Poznaniu, które potraktowano w całości pod względem zasad ruchu jako jedno klasyczne skrzyżowanie dróg dwujezdniowych, na którym kierujący musi zgadywać jaki oznaczono kierunkowo pas ruchu i jaki sygnał wyświetla sygnalizator na drodze wylotowej z prawej strony. https://www.google.rs/maps/@52.4097966,16.9563799,3a,43.3y,99.73h,87.92t/data=!3m6!1e1!3m4!1s8-vb32omtxR9guleKpnycg!2e0!7i13312!8i6656?hl=pl
Szanowny Panie Ryszardzie,
OdpowiedzUsuńMam sprawę, która mnie dość nurtuje od jakiegoś czasu (gdyż Pańska książka nie porusza tematu, a blog nie rozwiał dostatecznie moich wątpliwości, pozwolę sobie napisać tutaj). Na tym skrzyżowaniu:
https://www.google.com/maps/@50.1351684,19.409271,3a,75y,244.82h,87.51t/data=!3m6!1e1!3m4!1scUu8h1eYK8Sl-qvOe0RJWg!2e0!7i13312!8i6656
Skręcając w lewo z ul. Chechlanej podczas gdy wyjeżdżający spod Lidla jedzie prosto, mam pierwszeństwo czy nie? Ludzie jeżdżą różnie. Czytając jeden z artykułów o wypadkach na tym skrzyżowaniu, ówczesny dyrektor zarządu dróg wypowiedział się, że spod Lidla jest wyjazd z drogi wewnętrznej, dlatego tam następuje włączanie się do ruchu. Tylko, że tabliczka "koniec drogi wewnętrznej" jest równo z początkiem drogi asfaltowej. Skoro tabliczka ustanawia granice drogi wewnętrznej, to przejeżdżając przez nią, wkroczyliśmy już na drogę publiczną i sam ten fakt automatycznie włączył nas do ruchu, czy droga wewnętrzna kontynuuje do fizycznego skrzyżowania kierunków? Jeśli kontynuuje, to ile metrów za znakiem jeszcze można uznać, że jest droga wewnętrzna, bo wiadomo, że nie da się znaku postawić co do centymetra równo z granicą poprzecznej jezdni? A jeśli nie kontynuuje, w takim razie na skrzyżowaniu mielibyśmy pierwszeństwo, do czego nakłania kierujących znak A-7 (mówi nam, że jest skrzyżowanie) i linia warunkowego zatrzymania (chociaż wg rozporządzenia o warunkach technicznych dla znaków: "Znak A-7 może być umieszczany także w innych miejscach przecinania się kierunków ruchu", czyli także poza skrzyżowaniem).
Czy Pana zdaniem jest skrzyżowanie w rozumieniu PoRD czy nie? Liczyłem jeszcze odległość i jest mniej niż 20 metrów za tabliczką do skrzyżowania, może to jakoś nie kwalifikuje tej dojazdówki jako drogi twardej (ale już Pan wspominał, że takie liczenie metrów jest bez sensu)? Moje stanowisko jest takie, że nawet jeśli za tabliczką technicznie włączyliśmy się do ruchu, to przecież wyjeżdżamy spod obiektu przydrożnego lub drogi dojazdowej do niego. Ten mały odcinek za tabliczką jest tą drogą dojazdową, a sklep/parking przy nim jest obiektem przy drodze. Gdyby tam nie było sklepu, to by tych dojazdówek też nie było. Czy na tej podstawie można uznać, że jest włączanie się do ruchu? Przynajmniej by to było zgodne z tym co mówił zarządca drogi (z trochę innego powodu, ale wciąż). Wysłałem też e-maila do zarządu w tej sprawie ale zero odzewu od dłuższego czasu, więc ciężko się dowiedzieć na 100%. Tam chyba powinni zorganizować ruch okrężny, bo ludzie jeżdżą różnie.. https://przelom.pl/23351-ronda-tutaj-nie-bedzie-przynajmniej-na-razie.html - tutaj artykuł, w którym cytowany jest ówczesny dyrektor Powiatowego Zarządu Dróg.
Pozdrawiam i z góry dziękuję za informację,
Krzysztof
Szanowny Panie Krzysztofie. Dyrektor Zarządu Dróg mówił zapewne o sytuacji w której nie było znaku A-7 na wyjeździe z Lidla. Być może nie było wtedy nawet znaku D-47 "koniec drogi wewnętrznej". W Google Maps jest stan z 2012 i nie ma tam jeszcze znaku D-47 ale jest znak A-7.
UsuńZnakowanie tego skrzyżowania należy do zarządcy drogi publicznej który to właściwie zrobił. Jest to najnormalniejsze skrzyżowanie drogi z pierwszeństwem z drogą podporządkowaną. Droga podporządkowana kończy się po drugiej stronie skrzyżowania na tabliczce "droga wewnętrzna" (znak D-46). Znak D-46 jest dla jadących do Lidla. Po drugiej stronie w obszarze SKRZYŻOWANIA jest znak A-7 "ustąp pierwszeństwa", co potwierdza, że skręcając w lewo z ul. Chechlanej na drogę z pierwszeństwem (ul. Pogorska) skręcający NIE MA TAM PIERWSZEŃSTWA przed jadącym tą samą drogą z kierunku przeciwnego.
Jest to PRAWIDŁOWO oznakowane skrzyżowanie na którym znakami jednoznacznie ustalono pierwszeństwo. Ma Pan rację. Wyjeżdżający z Lidla włączają się do ruchu w momencie mijania znaku D-47 oznaczającego koniec "drogi wewnętrznej" czyli dostępnego publicznie prywatnego placu dopuszczonego do ruchu pojazdów, który nie jest droga publiczną w rozumieniu ustawy o drogach publicznych.
Wyjazd z Lidla od znaku D-47 do jezdni drogi publicznej, przy braku znaku A-7 były publiczną droga dojazdową do drogi z pierwszeństwa, ale tu leży w obszarze oddziaływania skrzyżowania i jest drogą podporządkowaną.
Podstawowa zasada - Kierującego dotyczą znaki drogowe które umieszczono przy, na lub nad jezdnią po której się porusza!
Dziękuję za zakup książki. Jeżeli czegoś nie wyjaśnia, to proszę śmiało pytać. Gdy będę znał odpowiedź, to z chęcią odpowiem.
Życzę szerokości.
Czyli na rysunku 5 mamy do czynienia ze skrzyżowaniem, tak?
OdpowiedzUsuńA druga sprawa jest taka, że co gdy z prawej strony zjezdzajac z drogi publicznej widnieje znak strefa zamieszkania a z lewej strefa ruchu ? To gdzie w końcu wjeżdżam?
1. Tak , na rys. 5 mamy do czynienia ze skrzyżowaniem w rozumieniu zasad ruchu, bowiem znak B-20 TOP oznacza zakaz wjazdu na skrzyżowanie bez zatrzymania się przed drogą z pierwszeństwem oraz obowiązek ustąpienia pierwszeństwa kierującym poruszającym się tą drogą.
Usuń2. Po pierwsze kierującego obowiązują znaki drogowe umieszczone po prawej stronie jezdni, nad nią i tylko wyjątkowo po lewej stronie jezdni. Jeżeli po prawej jest znak "strefa zamieszkania" to znak po lewej nie ma żadnego znaczenia.
Zatem w przykładzie, który Pan podał droga gruntowa z naprzeciwka może stać, jak stoi, bez zmian? W tym wpisie jest mowa, że każdy z wlotów musi tworzyć skrzyżowanie, czy każda droga wewnętrzną w obrębie skrzyżowania -a właściwie dojazdowa droga na jej końcu jest oznaczana podporządkowaniem, czyli t@k nie musi być z gruntową, tak?
UsuńI
Czyli tu jest przykład złamania prawa 47 Chwarznieńska
https://maps.app.goo.gl/ru5nYzXPW4iExHeY6 ?
@Potr -Droga publiczna dojazdowa do "strefy zamieszkania". Skrzyżowanie jest kierowane, zatem gdyby nawet postawiono tam znak A-7, to podczas działania sygnalizacji znak ten nie ma znaczenia. Wg mnie powinien być tam sygnalizator, ale skoro go nie ma, to wyjeżdżający ze strefy zamieszkania dwa razy włącza się do ruchu i być może wjedzie na skrzyżowanie przy zielonym sygnale na drodze z pierwszeństwem.
UsuńA jeśli wyjeżdżam z obiektu przydrożnego poza skrzyżowaniem I widzę ustawiony znak A-7 I na ziemi jest P-13 lub B-20 I P-12 to już mogę mieć pewność , że droga jest napewno podporządkowana I nie ma wadliwego oznakowania, gdyż te znaki poziome namalował zarządca drogi publicznej?
OdpowiedzUsuń@Piotr - Jeżeli zarządzający ruchem drogowym na drodze publicznej oznakował połączenie drogi dojazdowej do obiektu przydrożnego z jezdnią drogi publicznej znakiem A-7 "ustąp pierwszeństwa" albo znakiem B-20 "stop", w obu przypadkach z lub bez linii zatrzymania, to to połączenie tworzy skrzyżowanie w rozumieniu zasad ruchu (art. 2.10 w zw. z art, 2.1 ustawy p.r.d).
Usuń@Piotr - Oto przykład. https://www.google.rs/maps/@50.2715898,21.4543918,3a,75y,186.42h,80.72t/data=!3m6!1e1!3m4!1ss_39Rz8XszPFwa-u3Waang!2e0!7i13312!8i6656?hl=pl
UsuńDroga dojazdowa do/od zabudowań jest drogą gruntową, której połączenie z jezdnią drogi z pierwszeństwem zarządzający na niej ruchem oznakował jako podporządkowana. Tworzy ona zatem skrzyżowanie w rozumieniu zasad ruchu.